Benim Özgürlüğüm, Senin Özgürlüğün

Sen? Örtülü kızlar üniversite kapılarında saçlarını açmadan giremiyorken susan, kamuda çalışamıyorken umursamayan, belki banane ben kız mıyım diyen, belki de ne olacak açsın da girsin diyen, işi özgürlükten koparıp salt dine vuran, aydınlığın sadece örtüsüz başlarda yer alabileceğini savunan,

Sen? Elverişsiz çalışma koşullarını protesto eden işçiler için nankörler olarak bakan, sendikalaşmaya giden işçilerini çıkartan şirketler hakkında hiçbir tepki koymadan yaşamaya devam eden, belki halin vaktin yerinde olduğu için belki de topuzun ağır bastığı tarafta olduğun için adaletsizliğe göz yuman,

Sen? Azınlıklara veya ülkenin farklı unsurlarına yapılanlar karşısında sadece izleyen, hatta içten içten destekleyen, kimisini dış güçlerin maşası, kimisini terörist olarak addeden, bazen hepimiz bir mozaiğiz diye kıvırmaya çalışan, bazen de kendini çoğunlukta görmenin rahatlığıyla "Ya sev, ya terket" restini çekebilen,

Sen? En ufak bir protesto girişiminde okulundan uzunca sürelerle uzaklaştırılan, belki bütün hayatı kaydırılan öğrenciler için iyi oldu anarşiklere, gomunistlere diyen, polis gaz bombasını atarken copunu indirirken içinden kıs kıs gülen, savunduğu protesto ettiği şeyin ne olduğunu merak bile etmeden doğrudan haksız konumuna koyan, hatta belki de öğrencinin ne işi var bu işlerle, okulunda okusun diyen,

Evet, sen!... Yarın, söz konusu olan senin özgürlüğün olacak. Ve sen başkalarının özgürlükleri karşısında böyle duyarsız kaldığın sürece, söz konusu senin özgürlüğün olduğunda yalnız kalan sen olacaksın!